Ben bu hallere düşmezdim amma,
Muhannet kapıma erken dayandı.
Namert köprüsünden geçmezdim amma,
Ne bileyim yar sözlerin yalandı?
Kanlı gözyaşımı tas tas içerken,
Attın beni sen sırat'ı geçerken,
Ömrüm böyle azar azar göçerken,
Demek ki kurduğun bana plandı.
Aynı yastık ikimize darmıydı?
Başa yağan dolumuydu kar'mıydı,
Benim gibi seven bir kul varmıydı?
Yar saçların boğazıma dolandı.
Ben suçu üstüme aldım bilesin,
Dilerim ki benden sonra gülesin,
İstemem kabrime bir gün gelesin,
Felek dedikleri sinsi yılandı.
Düğün eyle öldüğümü duy benim,
Hançerinle şu derimi soy benim,
Ellerinle şu bağrımı oy benim,
Dem-i derya al kanımla bulandı.
Devran dar geldi de tabuta sığdım,
Yaşarken sanardım koca bir dağdım,
Otrar'ım bilmedim sanırdım sağdım,
Teneşirde tüm bedenim sulandı,
Kaldıysa taşımda bir adım kaldı.
Lütfi Yıldız 2Kayıt Tarihi : 20.1.2008 19:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!