kaldırımlarda kimse yok
ağaçlarda kuş yuvaları
cıvıl cıvıl sabah korosu
gülümsedim ne güzeldi
serçelerin yalnızlığında
üşüdüm geceler boyu
gün çıkrığında kızdı tan
ılıdım üşümem azaldı
aydınlanırken şafağın
gülümsemelerindeydi
saklıydı bozkırın çiçeği
ağıt kirpiğinde kısaldı
karayelinde özlü una
dönerdi taş değirmen
düşlerinde mutlu son
yazımlanan masaldı
ozanefe güneşteyken
yansın üşümesin hiç
koruklanan bağların
ışığına kim sürüp saldı
22:35 20.10.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 20.10.2009 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/20/kaldirimlarda-kimse-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!