Kaldırımlar, adım adım eziliyor, yavaşça geçiliyor,
ama hiç kimse bilmiyor,
buradan geçenler sadece adımlarını değil
umutlarını bırakıyor.
Biliyorum yine boşalacak ve yine yalnız!
İçimdeki ateşi söndürmek pahasına geçeceğim
o kaldırımlardan.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta