Yağmura karıştı gözünde yaşlar
Yüzünde hüzün, saçlar tarumar
Endişeli, ürkek, kararsızdı adımlar
Ona yaren oldu ıslak kaldırımlar
Dudaklar titrek, gözde gri bulutlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta