gün battı,
ay çekildi bulutların ardına,
yıldızlar ise henüz doğmadı.
bir kızıl hüzün kesti ufuklarımı.
çekilirken kalabalıklar kendi içine,
kaldırımların ıssız kadını oldum birden .
sönerken güne dair ışıklar,
yarınların özlemi çekti sokaklarımdan yalnızlığımı.
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 28.6.2019 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!