Kaldırımlar Şiiri - Hakan Bolat

Yükümü en çok kaldırımlar çekiyor bu ara
Sana hasretimi yazıyorum bir bu satırlara
Bir de akşamdan akşama bu kaldırımlara
Kaderi de her basanı kaldırmak onun da

Dili olsa ne derdi bu kaldırımlar acaba
Kalbi olsa dayanır mıydı bu kadar acıya
Bilseydi bastırır mıydı üstüne bu kadar vefasıza
Yol olur muydu hem zalime hem mazluma

Yürürken ritmimi taşların rengine göre ayarladım
Her adımda bir siyah bir beyaz taşa bastım
Attığım her adımda ya uzaklara baktım
Ya da sana benzeyen yüzleri aradım

Kalabalıklar arasında kulaklarım kabarırdı
Acaba sesinin rengine benzeyen biri var mıydı
Varsa adımlarım yavaşlar yoksa hızlanırdı
Beni bu hallere sokan bir sen bir de bu kaldırımlardı

İnan attığım her adımda aklımdaydın
Bastığım her taşta sanki karşımdaydın
Aslında yokluğunu bastırmak için kaldırımlardaydım
O ıslak kaldırımlarda boş boş yürüdüğümü mü sandıydın