Kaldırımlar Şiiri - Müslüm Yıldırım

Yine sokaklarda yürüyorum
Sen yoksun yanımda
Elin yok elimde başın yok omzumda
Tek başıma yürüyorum

Yine geziyorum sokaktaki amca bana bakıyorum
Tek başıma görünce boynu büküldü
Belki benim çektiğim acıları çekiyor
Ben ki o amcayı güldüren ben
Ona selam vermedin yürüyorum

Yürüyorum kaldırımlar sessiz
Bizi gezdiren taksi bekliyor
Ben bindiğimde taksici abi
Yakıtım bitti dedi

İleride yakıt alabileceğin yer var dedim
Bu arabanın yakıtı orası değil dedi
Ben nedir diye sorduğumda
Mutluluk dedi

Mutluluk ben de olmayan duygu
İndim hemen taksiden
Ve geldim ağacımızın yanına
Sanki halimden anlar gibi bükülmüş dalları

Sokaklarda geziyorum yine
Köşede bekleyen çiçekçi
Herkese uzattı çiçekleri
Yalnız uzatmadı bana
Halimden anladı sanırım

Devam ediyorum yürümeye
Kaldırımlar sessiz kuş sesi yok
Seni götüren otobüs durmuş çalışmıyor
Niye çalışmıyor dediğimde
Gittiğin günü söyledi
O günden beri çalışmadı dedi

Yine gelsen diyorum
Kaldırımlar konuşsa kuşlar ötmeye başlasa
Yine gelsen diyorum amca sevinse çiçekçi sevinse
Yine gelsen diyorum taksi çalışsa
Ve yine gel diyorum
Bu şehir eskisi gibi olsa