Kaldırımlar karanlık ve sessiz bu aralar
Gece lambaları ama aydınlatmıyor geceyi, yolları…
Sokaklar tenha, sessizliği sokak köpeklerinin sesi
Ve kedilerin mart ayı heyecanı bozuyor.
Eski bir dost edasıyla bakıyor uzağa uzanan yollar
Hani desen ki beni al, götür buralardan, dünden razı gibi yollar
Hüzünlü bir bahar gecesi gebeliği taşıyor mevsim ve
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta