I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
80 yıl olmuş Necip Fazıl şiiri yazalı, ama halen aynı tesiri gösteriyor okurken. İşte bu yüzden Necip Fazıl, Necip Fazıl'dır.
Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi..
şiirin ustadı yazmış yine insanı başka yerlere götürüyo düşündürüyo bizleri diğer şiirlerin de oşduğu gibi ustad yine insanı düşündğrmeye sevk ediyooo üstad sağol??
'alıp götürüyor bu şiirler beni ......'
kendine has....
bu benim şiirim yaa.. normalde şiirden nefret ederim ama bu şiir çok başka
mukemmel bir siir.. mukemmel..
Bu şiir ile ilgili 246 tane yorum bulunmakta