Kaldırımlar Şiiri - Bünyamin Ali

Dışarıda aralıktan soğuk bir gece
İki ağlayanı var biri ben diğeri kaldırımlar…
Islanmış üstüne her gün birileri basmış
Dinleyen benim söyleyen kaldırımlar…
Sen miydin bana bensizken, olacak olan yar
Sen miydin bağrında ateş yakan taş duvarlar
Hazindir Yokluğu, varlığını taşıdıklarının
Bir ateş, yanan benim yakan kaldırımlar…
Yalnızlık; kalabalıklar arasında ıssız adımlar
Kötüye şahitlik etmiş, üstüne oturup ağlayanlar
Varsa sensizliği çağıran, bu karanlık gecelerde
Bir ben varım birde Islak Kaldırımlar...