Kör topal kaldırımlardayım
Sisler çökmüş.
Sen çekilmişsin üzerime
Bir perde gibi.
Yavaş, sessiz ve derinden
Yumuşak bakışların dokunmuş
Üşüyen ruhuma.
Sokak çocuğuyum sanki
Avare mi avare
Ağlamak var kaderimde
Sensizliğin çıkmaz kaldırımlarında
Gökyüzü tufana çalmış rengin
Fırtınalar esiyor, yağmurlar yağıyor bir bir
Ve düşüyorum parke taşlarına
Bir daha kalkmamak üzere
Bütün şehir üzerime kapanıyor
Bir an kayboluyor gözlerin
Zifirin zifiri yoğunluğunu yaşıyor bende
Bir de sokak lambalarının aydınlattığı
Kaldırımlar…
Siyanür gibi dumanlar savruluyor
Alıyor bendeki beni
Yine yalnızlıklar Tanrım!
Bir de o bakışlar
Ah! O bakışlar…
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi okurken tevafuk mudur nedir
Ahmet Tevfik Ozan Hocamın bir dörtlüğü geldi aklıma şimdi
Hani bir parke taşına sormuşlar ya
zor değilmi bu kadar insanı taşımak diye
ve parke taşı cevap vermiş ya hani
zor olan bir kalbi taşımak diye
yani insanın işi daha zor demişti
Kör topal kaldırımlardayım
Sisler çökmüş.
Sen çekilmişsin üzerime
Bir perde gibi.
saygılarımla
Sade ve güzel bir türkçe.. Şiire soylu bir dönüş, veya giriş... Bu mısraya mest oldum özellikle...
Dostum sen bu işi biliyorsun..
Başarılar diliyorum,
Selam ve sevgilerimle...
Yumuşak bakışların dokunmuş
Üşüyen ruhuma.
..........................
Mükemmel dizeler... hissettiren anlatım..
Çok güzeldi.
Kutluyorum
Saygımla
TÜM YORUMLAR (6)