Kaldırımlar Şiiri - Ufuk Nazım

Güneşli bir gün
Yürüdüm kaldırımlarda
Her adımda
Tasları tıkırdayan
Ağaç kökleriyle
Kardeş kaldırımlarda.
Bir park içinde yeşil
İçinde ağac ağaç umut
Ve aydınlık kanallarda
Buldum kendimi.
Çöktüm;
Ulu bir göknarın dibine.
Kitabımı okudum
Ve zaman akarken
Sırtımda tanıdık
Bir gün ısığıydı sevgilim.
Siyahi bir tamburinin
Tam tamlarında
Yüreğimi isittim.
Bir roman daha bitti
Uzak ve acılı
Ve gün tükendi.
İzi kaldı günün
Tenimde;
Ve zihnimde
Fransız ihtilali.