Üstü yamalı evler gördüm
Kapısız duvarlar
O duvarlardan geçip gidenler vardı sessizce
Öyle ki umutları eğreti duruyordu üstlerinde...
//Ne yürekleri gülümsüyordu
Ne de yüzleri//
Biliyordum herkesin iki yüzü vardı
Biri hep gölgede kalıyordu...
Saçlarını kızıla boyarken ağaçlar
Hiç şakası yoktu ölümlerin
Kuşlar göç sırasında
İnsanlar ayakta ölüyordu
Ayakta uyur gibi…
Boşlukları karanlıklar dolduruyor
Zifiri bir duygu
Öç alırcasına yakamıza yapışıp
Firar eden duygularımızı
Sorguya çekiyordu…
//Ölümcül bir hastalık gibiydi gece
Sinsice susuyordu//
Gün doğdu
Cılız bir kadın sesi düştü kaldırıma
Masum bir bakış çizildi yüreğimizin kıyısına
Yine de tıka basa doldu sokaklar
Kalabalığa karıştık istemsizce…
Canan Akpınar
Canan AkpınarKayıt Tarihi : 12.1.2023 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muhteşemdi..
Çok teşekkür ederim dost sesinize..Sevgiyle..
Düşündürücü bir tablo çizdiniz Canan Hanım,derin ve anlamlı..
Tebrik ediyorum.Sevgiler
Çok teşekkür ederim şiirimde ki sesinize. Sevgilerimle..
şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (23)