Kaldırımdaki Kadın

Yalnız yürüyordum sokakta
bir ben
bir sessizliğim
bir o.
O bir kadın
güzel yüzlü
güzel bakışlı
alımlı
oturuyordu kaldırımda.
Ağaçların yeşili üstünde gölge
dudağında kahverengi ruj
parmağında mor oje
aşk vardı bakışlarında.
Baktım
baktı
baktı
yaktı.
Gözlerinden aldım şuh bakışı
yerleştirdim yüreğime
çıkmasın diye içimden
yaptım
şiirden kelepçe.
Şiir söyledi
şiir söyledim
şiir söyledi
onu çok sevdim.

İlk defa bir kadına
tutulmuştum delice
bin kere
bin kere teşekkür ettim
beni kadınla tanıştıran
oturduğu
kaldırıma
ve beni esrik eden kendine
kaldırımdaki kadına...