Kaldırımdaki Çocuk Şiiri - Ahmet Degirmenci

içim burkuldu birden
kaldırımda mendil satan cocukta kaldı aklım
buz kesmişti bedenim
bu çocuk üşümezmi dedim
ben gibi çaresizdi
bir zamanlar gözyaşımı döktügüm kaldırımda
bir çocuk vardı şimdi
benim derdim ask..
onunkisi üç beş kuruş para
ben sana muhtaç
o da sıcak bir yuvaya
yanaklarım ıslandı birden
yine bin parcaya bölündü yüregim
beni talan ettigin aksama döndüm
çaresiz çocugun babasına,
beni böyle bırakan vefasıza sitem ettim
bu gecede ziyan oldu
çaresiz kaldı bedenim
bir baskasını severken sen
bir nehir daha aktı yüregimde saklı kalan köşeye...