Atılmış yolun kenarına
Krem renkli kadife çek yat
Lise duvarının dibine
Neler yaşadı kim bilir
Neler gördü
Kumaşında hangi güzelin göz nuru
Ahşabında hangi delikanlının alın teri
Kimler tutuştu el ele
Dolaştı mobilya mağazalarını
Hangi evin salonunda kuruldu başköşeye
Kimler geldi geçti
Kim oturdu üzerine
Sarılıp yatanlarda oldu mutlaka
Sahi
Hangi çocuklar zıp, zıp oynadı üstünde
Dili olsa da konuşsa…
Belki yaşlı bir çift satın aldı
Gençliği yaşamadan sahipleri ile ihtiyarladı
Sahi
Ölmüşmüdür sahibi çekyattan önce
Tek başına oturmuşmudur
Geride kalan
Beli sayılmaz daha ihtiyar
Atılmış yolun kenarına
Krem renkli kadife çek yat
Lise duvarının dibine
Ölünce ihtiyarlar
Toplanmıştır çocukları
Boşaltmışlardır evi
Onlar mı bıraktı kaldırıma
Bir tek vefalı çıkmış
Sokak kedisi
Önceki gün buradaydı yine
Kıyamamış çöpçüler belli
Üç gündür duruyor orda
Krem renkli kadife çek yat
Atılmış lise duvarının dibine
Hayat bu
Sevgi yumağına doğar çokça
Üzüntü
Acı
Kimsesizlik gelir sonra
Kimsesiz mezarda fakir ölüsü
Bu gün var
Yarın yok
Oynamaz ne bir yaprak
Nede dövünür bir kol
Sanki hiç olmadı o salonda çekyat
Ve hiç yaşamadı fukara
Halıda iz yapmıştır ayak izleri
Fakirin kalmamış gölgesi
Çok şey anlatıyor
Krem renkli kadife çek yat
Tek başına kimsesiz
Atılmış yolun kenarına…
03.06.2011 - Maltepe
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta