Kaldırımdaki Çek Yat Şiiri - Mehmet Doğan 5

Atılmış yolun kenarına Krem renkli kadife çek yat Lise duvarının dibine Neler yaşadı kim bilir Neler gördü Kumaşında hangi güzelin göz nuru Ahşabında hangi delikanlının alın teri Kimler tutuştu el ele Dolaştı mobilya mağazalarını Hangi evin salonunda kuruldu başköşeye Kimler geldi geçti Kim oturdu üzerine Sarılıp yatanlarda oldu mutlaka Sahi Hangi çocuklar zıp, zıp oynadı üstünde Dili olsa da konuşsa… Belki yaşlı bir çift satın aldı Gençliği yaşamadan sahipleri ile ihtiyarladı Sahi Ölmüşmüdür sahibi çekyattan önce Tek başına oturmuşmudur Geride kalan Beli sayılmaz daha ihtiyar Atılmış yolun kenarına Krem renkli kadife çek yat Lise duvarının dibine Ölünce ihtiyarlar Toplanmıştır çocukları Boşaltmışlardır evi Onlar mı bıraktı kaldırıma Bir tek vefalı çıkmış Sokak kedisi Önceki gün buradaydı yine Kıyamamış çöpçüler belli Üç gündür duruyor orda Krem renkli kadife çek yat Atılmış lise duvarının dibine Hayat bu Sevgi yumağına doğar çokça Üzüntü Acı Kimsesizlik gelir sonra Kimsesiz mezarda fakir ölüsü Bu gün var Yarın yok Oynamaz ne bir yaprak Nede dövünür bir kol Sanki hiç olmadı o salonda çekyat Ve hiç yaşamadı fukara Halıda iz yapmıştır ayak izleri Fakirin kalmamış gölgesi Çok şey anlatıyor Krem renkli kadife çek yat Tek başına kimsesiz Atılmış yolun kenarına… 03.06.2011 - Maltepe