bir kaldırımın kenarında
diz çökmüş yorgun bir adam
insanlara aldırış etmeden
sigarasından bir duman cekip
uzun uzun uzun üflüyor
kahrolası dünyanın çiğerine
saçları beyazlamış
sigaradan bıyıkları sararan
gözleri çökmüş bir adam kaldırım kenarında oturuyor
derdini sormayın söylemiyor
yardım etmeyi düşünmeyin
kabul etmiyor
elleri gibi yüreğide nasırlaşmış
kimseye aldırış etmeyen 
kaldırım kenarında bir adam
dağ gibi görünüyor 
geniş omuzları kuvvetli elleri
ağlamayı unutmuşcasına
umursamaz bir halde oturuyor 
kaldırım kenarında bir adam
derdi dağlardan büyük 
aşkı ne ferhatın aşkına benzer
nede keremin aşkına 
ama derdine bakarsanız 
hepsinden daha çok çökmüş
kaldırım kenarında bir adam
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (1)