Kaldırımda Bir Çocuk Şiiri - Ferhat Arıkan

Sen susuyorsun onlarda susuyor
Sen konuşsan da onlar hala konuşmuyor
Sokağın kaldırımları yıkık dökük
Gökyüzü buğulanmış gözyaşını dökecek
Bir çocuğun hıçkırıkları çınlıyor kulağımda
Bu kirletilmiş dünyanın tam ortasında
Yolun kenarında usulca yürüyor
Yarı aç yarı tok tek başına büyüyor
Ve bir ah içerisinde herkesi şikayet ederek
Kaçıyordu sokaklardan gözyaşlarını silerek
Bir bakın caddelerden yağmur suları
Çocuğun gözlerinde korkunun gözyaşları
Akıp gidiyor birbirine karışmış kimse farketmiyor
Bir hayvan bile yavrusunu terk etmiyor
Benim gördüğüm bir çocuk terkedilmiş
Belki binlercesi karanlıklara itilmiş
Neden herkes susuyor
Neden kimsecikler konuşmuyor
Hani komşusu açken tok yatmayacaktı kimse
Hani sahip çıkacaktık öksüze yetime
Parçalanmış bütün vicdanı hürriyet
Dualarımız gökyüzüne biraz daha sabret