Öper kaldırımlar ayaklarını,
Kıskanırım.
Kaldırıma bir gül düştü sanırım.
Düşer saçların omzundan aşağı,
Düşlerimde dağılır.
Ben dağılırım.
Sonra,
Bakışların çıkar gelir davetsiz.
Gözlerin, iki merhametsiz.
Tek başıma beni bulurlar.
Vururlar sorgusuz sualsiz.
Kaldırımlar sefasını sürer ayaklarının.
Ben cefasını çekerim bakışlarının.
Temyizi olmayan aşk mahkemesinde,
Yargılanırım.
Kalem kaşların,
Karar yazar,
Yüreğimde yaram azar.
İlaç diye bakışlarına mıhlanırım.
Öyle bir derde müptelayım,
Ayaklarını kaldırımlardan,
Seni kendimden kıskanırım.
Ankara,03.07.2008 İ.K
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!