Kaldırım Taşları Mavi Şiiri - Ömer Küçük ...

hayatı paylaşıyorum, kaldırım taşlarıyla!
ıssız ve soğuk sokakların belkide tek rengi onlar...
ışıltısı ile aydınlatan sokak lambası bile onlara imreniyor,
bir onlara birde üzerinde uyuyanlara!

hangi acı yada bozgun onları bu sahipsizliğe itti...
hangi trampetçi bu insanların duygusunu ürkütü verdi?
kelimenin anlamı ile tek bir dostları var,
kendilerini bağrına basan kaldırım taşları...

çılgınca özlem var yüreklerinde,
kirlenmiş elbiselerini taşan bir koku özlem!
belki de bakışlarını sönüklüğüne gizlenmiş,
belkide yoksunluğun terkedilmişliğine!

mavi kadar özgür olabilmek istemezlermiydi,
yada cumhuriyet kadar azimli!
bedrin aslanları gibi kükremek istemezlermiydi!
yada ellerinden tutacakları bir aile!

gülümsemelerinin ardındakini görüyorum güzel kadın!
o hüzün dolu yaşamı ve kaldırım taşlarının tanıklığını!
hırçın ve o kadar da hıçıkırık dolu yaşamını!
hissediyorum tüm sessizliğinde...

bunu acımak yaa algılamak olarak görme!
gördüğün bir tutam mavi ve saflık...
can buldum belki bakışlarının denizinde,
dalgaların mavi, gökyüzün mavi, sen mavi...

Bu şiir 03.03.2010 günün ilk saatlerinde gece 00:25 te yazılmıştır...