İstanbul; sana sevdalarımı bıraktım.
Korkusuz ve hoyratça,
Bazen bir güvercin kanadında,
Bazen,kömür kokan rüzgarında,
İstanbul,sana yüreğimi adadım.
Beklentisiz,masumca,
Sefalarını süremedim.
Hep cefalarını yaşadım,
Ama onurluca.
Ruhumun Şehri,
Bir bilsen hasretlerimi,
Sana yandığım geceleri,
Sana sundum
AŞKIN,sevdanın,dostluğun
En şereflisini!
İstanbul; sana beni anlattım.
Ben sende ağlayan çocuğun gözyaşıyım.
Ben sende çiğnenen kaldırım taşıyım.
Ben sana ve sende yaşayan bir cana
Herşeye rağmen aşığım.
Kayıt Tarihi : 7.8.2008 09:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir kış günü kaleme alındı bu şiir boğazda yoğun bir yağmur vardı.Bütün elemler içimdeydi sanki.İstanbul aşkın eşanlamlısı....
Ben sende ağlayan çocuğun gözyaşıyım.
Ben sende çiğnenen kaldırım taşıyım.
Ben sana ve sende yaşayan bir cana
Herşeye rağmen aşığım.
ışığın daim olması dileğiyle kutlarım saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)