Kaldırım Taşı Şiiri - Sinan Demirbaş

Yine böyle bir havaydı...

Kof bir bedenin yoluna
Umarsız bir kaldırım taşı düşmüştü
Başıboş haliyle ,

Yorulmuştum.Durdum.

Ay’ın en parlak günlerinden mi
Kopup gelmişti
Yolumun üzerine ,

Tutulmuştum.Yeniden doğdum.

Sanki ayakları üzerinde durmayı
Hayatın yegane amacı görmüş
Bir kelebeğin güzelliğiyle ,

Tanışmıştım.Büyüdüm.

Devasa heyelanların
Habercisi olan
İncecik bir çisentiyle ,

Islanmıştım.Olgunlaştım.

En ıssız , çıkmaz sokağın
Yoluna yol olmuş
Bu kaldırım taşıyla ,

Yaşayamadım.Öldüm.