Seslendim “hınzıra”,nedir bu kırmızı taşlar,
Basılmış, insan onlar,kaldırım taşı gibi,
Muntazam görünse’de hengameli dağlar kadar.
Gözü perde kaplamış,önünü görmez şimdi,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Çok teşekkür ederim ALLAH razı olsun..Bunu anlamanıza nasıl memnun oldum bilemesiniz sevgiler
Aslında kardırım taşına şiir yazmamışki Vecdiye hanım,kaldırım taşınına yazarken bizlere bir mesaj yollamış,öyle ya ezilen horlanan hatta aç bilaç gezen insanların varlığından kaçımızın haberi var,ya onların,canhıraş, sesini duyabilen kaç kişiyiz,kaç kişi sokakta açıkta kalanların dertleriyle dertlendik..,
Bu şiiri bence bir defalarca okumak lazım,içindeki aslı gizemi anlamak,ve hatta içerisinde kendimizden birşeyler bulabilmek adına.
Bu şiirin içerisinde ezilen insanlar var, sevdiği için herşey yapan fakat buna karşılık bulamayanlar var,varlığın verdiği özgüvenin şımarttığı için hiç kimseyi göremeyen insanlar var,mkemmel görünen insanların dahi aslında iç dünyasınıda kan ağladğını gösteren ip uçları var.kısaca bu şiirde içerisinde bulunduüumuz toplumdan gerçek bir kesit var.
Vecdiye hanım, kalemin daim ,yolun açık ve ilhanım bol olsun
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta