kızıla boyanırken mor dağların zirvesi,
bir ceylan bakışı damlar sokağıma.
gittiğin günkü gibi ağlar kaldırım dipleri.
ben yalnızlığımla ne yapacağımı bilmem
ne resim ne eşya,yok en ufak bir hatıra
kaynar sulara sokup ellerimi anılara sarılırım.
ve bir köşe başı çığlığıdır beni bu rüyadan uyandıran
ben umutla bekliyorum yeşerecek ömrümün çiçekleri,
sen inat ediyorsun, susmadı susmayacak kaldırım dipleri.
Kayıt Tarihi : 4.5.2008 10:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Çakmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/04/kaldirim-dipleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!