Kaldırım çocukları. Şiiri - İmam Sürensoy

kaldırımlardan sürünüyorlar.
bitkin ve çaresizler.
kılıktan kılığa bürünüyorlar.
korkak ve umutsuzlar.

adı çocuktur başka adları yok.
sürünüyorlar sokak başlarından.
bir iki değil sayıları oldukça çok.
oturuyorlar kaldırım taşlarından.

çırpındıkça bataklığa batıyorlar.
mekansızlar mezarlıkta yatıyorlar.
çaresizler organlarını satıyorlar.
ümütsizlik içinden yok olup gidiyorlar.

çaresiz ve kızgınlar.
tutan yok ellerinden.
kelimeleri kifayetsiz.
anlayan yokm dillerinden.

sarhoşlar ve kızmışlar.
sokak başlarından sızmışlar.
horlanmışlar ezilmişler.
ta yüreklerinden hançer yemişler.

21. 10. 2010. imam sürensoy