Dün çok sevdiğin papatyalar bugün sokak çiçeği olmuş, gözlerindeki o çocuksu bakış gitmiş. Ey sevgili... Bugün anladım ki yaşamak için bir sebebim daha var. Kuşlarda mutluluktan uçmuyor zaten.
Her şeye boşvermişsin,sende kalmış hayallerime, sende kalmış yaşanmışlıklarıma, sende kalmış umutlarıma, sende kalmış yarınlarıma. Bana sevginin kalmadığını anladım ama bunu aynanın karşısına geçip kendime nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.
Bu çivisi çıkmış dünya için fazla güzeldin ve ben sadece beni severken güzeldim. Seni benden alan ne varsa nefret ediyorum.Hayat bir günlükmüş ve o yüzden kelebeklerin kanadından öpüyorum..
Kayıt Tarihi : 1.6.2022 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
28 05 2022 ; Değirmendere sahili. 01:35
![Yılmaz Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/01/kaldirim-cicegi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!