Kaldırım Çiçeği Şiiri - Orhan Ekinci

Küçücük parmakları,
İncecik bileği.
Bir dirhem çekirdek gibi.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Ağlasa yer gök inlerdi.
Güzelliği o kadar beterdi.
Adamı kendinden ederdi.
İnci bir kaldırım çiçeği.

O da sevmişti birini
Beş para etmezin tekini
Sonrasında kapattı kalbini
İnci bir kaldırım çiçeği.

Anneden, babadan yoksundu.
Gözleri yeşil sanki yosundu.
Kalbi pek berrak bir suydu.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Satılık bir bedene sahipti.
Hiç susmaz hep gülerdi.
Ne çok dayak yerdi.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Çiçeklerden papatyayı severdi.
Papatyaları kendine benzetirdi.
Her yaprağında bir acı derdi.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Tak etmiş canına İnci'nin.
Zifiri karanlık bir gecenin.
Böyle kaderin, böyle geçmişin.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Aynı yerde dolaşıp duruyordu.
Titriyordu elleri, çok üşüyordu
Oturdu banka yaslanıp durdu.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Son sigarasını yaktı durdu.
Üşüyen ayaklarını hissetmiyordu.
Uykudan gözleri kapanıyordu.
İnci bir kaldırım çiçeği.

Düştü yerlere yorgun bedeni.
Gözünde geçmişin kötü filmi.
İlk defa ağladı, döktü içini
İnci kaldırım çiçeği.

İnci'nin kolunda bandaj sarılıdır.
Gel gör ki hepsi sigara yarasıdır.
İlki sevdiği adamın.
Gerisi tenine değen
Erkek müsveddelerinin anısıdır