Kaldırım çiçeği Şiiri - Leyla Nass

Ben bir Kaldırım Çiçeği,
üstüne basılan,görmezden gelinen Unutulan. kimsenin bakmaya koklamaya tenezzül etmediği, en sert taşların kayaların arasından sıyrılıp
dik durmayı Başaran savaşan bir Kaldırım Çiçeği.

çöl sıcaklığına kışın ayazına rağmen, hep Baharda hep çiçektedir.
yetimliği de bilir, üvey evlatlığı da.
bazen seviyor sevmiyorumun kurbanı olur,
ya da bir dönüm noktası barışın simgesi.

Ben bir Kaldırım Çiçeği.
kimi aşkta kimi Kumarda kaybetti.
Ben kimsenin yürümeye cesaret edemediği yerde, çiçek açtım.
gök gürültüsü sandığınız yerde,
sessizliğimin, acımın çığlığı vardı.
kiminin ruhunu okşadım
kimininde başına taç oldum.

ben bir Kaldırım Çiçeği.
acının keskinliğini bende denediler.
kanaması tutuyor Ömrümün.
yaradılışım bir başına işgal etmiş hayatı.
kaderin yalnızlığına, yanlışına,
ihanetine denk gelmişim.
görünüşüm kokum sıcaklığım suç olmuş.

ben bir Kaldırım Çiçeği.
ait olduğum yerdeyim.
uçmayı değil, düşmeyi Öğrettiler bana.
Ben cenneti Düşlerim,Yüreğim Cehennem yeri.
bir yanım manzaraya bırakılan Çiçek,
Diğer yanım Yusuf'un kör kuyusunda Esaret.

Ben bir Kaldırım Çiçeği.
coğrafyanın acılarını çekiyorum.
toprağın bile saklayamadığı yükü,
hamal gibi sırtlandım omuzlarıma.
herkese merhem olurken kendime zehir oldum.
kaç olumsuzluğa, kaç acıya, Kaç çığlığa rağmen, hala bahar'dayım hala çiçekteyim hala şiirdeyim.