Kaldırım Şiiri - Acı Biber

bir köşe başında kaldırıma oturmuşum
elimde bir resim bakarken uyumuşum
kafamda bir ton soru cevapsız bekliyorlar
ben sürekli öteleyip durmuşum

kendimden başka sığınağım yok
kendime bile sığınamadım
bekleyenim yok beklenmez zaten başı dik duranlar
kendine yeten cesurları sevmezler burada

ettiğim kavgalar uğruna dayandım bunca zaman
şimdi bu kaldırım bana mezar
bu sokak bu mahalle gençliğimi aldı
yine de terk etmem ihanet edemem

kendimle başbaşayım
beni bir tek ben anlarım
gücüm yettiği kadar devam ederiz
yetmediği yerde durur dinlenirim
bir gün uykumdan uyanmayana dek