Kaldıramayacağımız kavramlar yükledi hayat,
Boğdu bizi anlamsız kelimeler,
Sıkıldık, ama fark ettirmedik.
Kabahatini saklamaya çalışan afacan gibi,
Anlamsızlaştırdık hayatı
Şikâyete yüzümüz yok
Topluca işledik bu günahları, ayinler tertiplendi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta