Nekadar boş ve yalan insanlar
içlerinde ne kaynar kazanlar
bakışları farklı,konuştukları ayrı
bilselerki aslında nasılda zavallılar
Fütursuzca konuşur düşünmeden dilleri
kalp kırmaları bilerek besbelli
boş konuşur aslında düpedüz hepsi
kaynar kazana atmalı aslında hepsini
Kendilerini kandırırlar aslında
uyanmazlar kibirliğin kucağında
taşlaşmış kalpleri bu dünyada
sıralanmış ardı,sıra
Gözlerinde yalan bilmeceler
yüreklerinde binbir kötülükler
dilleri hep yalan söyler
kuyularını kazar sefiller
Kalp kırmak çok kolay hayatta
tamiri çok zor nekadar uğraşsan da
sanmaki gidersiniz hep bu hızda
ayağınız tökezler düşersiniz sonunda...
Ozaman sanırmısınız tutupta kaldırır bir el sizi
ruhunuz daralır kayboldunuz işte şimdi
boşuna bakınmayın kaldıracak yürek yok sizi
terkedilmişliğin kuyusunda kayboldunuz
hakettiğiniz gibi....
Kayıt Tarihi : 22.7.2008 15:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)