Kaldır üzerimizdeki,
Aşk adıyla ördüğün o çetin duvarları,
Bir gülüşünle dağılsın karanlıklar,
Bir bakışınla erisin dağ misali zincirler,
Bir dokunuşunla can bulsun gölgeler,
Açsam kalbimi sana,
Akıttığım gözyaşları bir nehir misali akıp gitsin,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta