Kaldım / Konanda Şiiri - Gencay Coşkun

Bir gülde bir sende kaldım
Gün doğmadan hep gecede kaldım
Garip bir adımdı
Hayal olmadan en dibe daldım
Belaların içinden
Kılıç gibi kestim, geçtim
Yıkıntılarda bir dünya yeşerttim
Çiçeklerini göremeden
Geçe kaldım
Ağrı dağının soğuğunda
Çıplak ayazda kaldım
Özüme dönende
Garip öksüz kaldım
Yalnızlıkta bir deli
Abide kaldım

Bir sen gelende
Yüzümde özüme dönerdi
Ihlamur kokanda
Gönlüm gönlüne konandı
Uzaklık bana görünende
İçlerim çok acıyandı

Sensizlik
Sessizlik
Kelimelerimi bile
Karıştıran bir zamandı

Kendi kendime gülende
Beklerken uyuya kaldım