Kaldım Gurbet Elde Şiiri - Zübeyir Daras

Kaldım gurbet elde yalnız başıma,
Sazımın telleri derdim artırır.
Gözümden dökülür damla aşıma,
Geceler üstüme karlar yağdırır.

Şu bizim ellere gidipte varsam,
Topraklı tepeye çıkıp otursam,
Yaremi suyuyla yıkayıp sarsam,
Tabipler dokunsa yaram azdırır.

Olurmu faydası stem eylesem,
Tersimi dönderdin boş ne desem,
Varıp bir tabibe hastayım desem,
Korkarım derdimi deşip azdırır.

İnsan sevdiğine sarılır yaşar,
El ceylanlar gibi oynaşır koşar,
Benim derdim bitmez dağları aşar,
Felek ayrılığı bana yazdırır.

Daras’ın söküldü ana direği,
Son cemreyi gördü canı yüreği,
Vermiştir eline kazma küreği,
Aşığa mezarın kendin kazdırı.

Besteli