Kaldım El Gibi Şiiri - Bülent Baysal

KALDIM EL GİBİ

Kapıldım yelime, deryaya saldı
O yeşil bağlarım, sanki çöl gibi
Dost dediğim candı, o dünde kaldı
Dost arama burda, herkes el gibi

Canım dediklerim, uzanmış yatar
Ağlar şu halime, göklerden bakar
Bu kara günlere, ağıtlar yakar
Koşup oynardık biz daha dün gibi

Ah şu ahu zarım, malum mu sana
Kayboldu insanlık, kıble dört yana
Volkan olmuş dünya, yapışmış cana
Tükenmiş doğrular, yalan kum gibi

Hasret kaldım mor sümbüllü bağlara
Geri dönüp gitsem, gençlik çağlara
Sırtımı yaslasam, koca dağlara
Yetim koyup gittin, kaldım el gibi

Şu dünya yüküyle, kaç krat dedik
Haraç mezat derdi gel de sat dedik
Onca canı saldık, uzan yat dedik
Beyhude çürüdük, yatkın mal gibi

Bülent Baysal
20/03/23