Kaldım Şiiri - Naki Aydoğan

Kaldım

Ufuk çizgisinde ter atıyorum
Anılarıma dalmış zaman aktarıyorum
Yaş yok ergenlik döneminde
Henüz hiçbir şey yok
İnsanlığı saflığı var ve ufuk çizgisine paralel
Yeryüzünde et parçası pişiyorum
Ruhumu kaynatıp alacağım
Tabiatımdan
Anam babam akrabalarım eş dost
Gözetiyor beni çevriliyorum
Müdahale yok
Ben müdahale ediyorum tabiata
Mahallelimiz hep yeni kuruluyor
Birer birer evler gece gündüz konuyor
Ne gelir var doğru dürüst nede gider
Ne yiyip ne içiyoruz belli değil
Kanalizasyon yok
Çukur, çukur taşıyor yine yerken ki ellerimizle
Akar verip boşaltıyoruz
Mahalle öğünümüz doymuş rahatlıyoruz
Sanki utanıyoruz da utanmıyoruz da
Birkaç gün yok sakınacak yerimiz
Git ağa köyüne karşı yap diyor!
Tam, bir adam yaklaşıyor
O utansın! Utanmaz ben niye utanayım
Ben hep düşünürüm bağırsaklarımda guruldar
Hep geç eder geç kalkarım
Götle, orta yerde!