Kaldım Şiiri - Ayten Özgün

İçimde durmadan kanayan bir yara var
Mutluluğun içine çalınmış bir kara var
Gölgemi terk edip gittiğin günden beri
Geceleri konmuyor pervazlarıma kuşlar

Yüreğime açılan kapılar sessiz kaldı
Tenimi tırmalayan tırnağından iz kaldı
Nerde cana sevdaya hayat veren sözlerin
Odama güneş gibi bakışından iz kaldı

Damarda hücre gibi sığındı adın öze
Yürek vurgunlarında yenilgileri andım
Ömür boyu yanımda her an saracak sandım
Tuttuğum ellerine deli gülüşe kandım

Gözümde fer kalmadı bakmaktan yollarına
Hangi ana baktıysam yalnız izlerin vardı
Hayır dedim şer dedim dönmedin kollarıma
Gelmek nedir bilmedin vuslata hasret kaldım

Kalmadı gözlerinde o davetkar bakışlar
Ne bakışında buğu var ne dudağında bir tat
Kalmadı mahsuniyet sen gittiğinden beri
Bir adın kaldı bende tüm yaptığına inat