Kaldım Şiiri - Ayşe Bektaş

Ayaz gecelerde kaybettim gençliğimi
Saksıdaki menekşede saklı kaldı duygularım
Bir yağmur damlasında umutlarım...
Her gün bitiminde masum bir yan bıraktım
Avucumdaydı hayat! Tek tek döküldü tutamadım

Çırpındım, çırpındığımla kaldım...

Herhangi bir şehirde herhangi biriydim
Kalabalıklar arasında yapayalnız...
Hayatı böyle bilmezdim, böyle bakmazdı gözlerim
Hep yağmur yüklü bulutlara benzedim:
Bulutlar ağladıkça topraklar sevindi,
Ben ağladıkça dost bildiklerim...

Özledim, özlediğimle kaldım...

Ne sonbaharlar gördüm, ne soğuk kışlar devirdim
Günahlar üçe, beşe katlandı, sevapları yitirdim
Yalnızlık hep pusuda, bense her daim bu yolda
Ne sevdiğimi anladım, ne sevildiğimi bildim
Soramadım neden diye, böyle olsun istemedim
Hep ben çırpındım, hep ben özledim, hep ben ertelendim

Sabrettim, sabrettiğimle kaldım...