Kaldık Şiiri - Zeynel Abidin Yücel

Ey insanlar size derim bunları,
Galiba dünyanın sonunu kaldık,
Sevgi yapmak varken gıybet çoğaldı,
Zaman bozuldu zamansız kaldık.

Böylemiydi Muhammed’in dediği,
Haram dolu vallah alıp sattığı,
Billah belli değil neler yaptığı,
Baldırlar açıldı edepsiz kaldık.

Hergün gam kederle geçiyor günü,
İnşallah maşallah hep dünü günü,
Sonumuz ne olacak bilmem bunu,
Ocaklar tütmüyor yemeksiz kaldık.

Saygı sevgi kalmadı ki özünde,
Doğru söylemez ki hiçbir sözünde,
Hakka bağlı değil hepsi yüzünde,
Kara Beytullah’a saygısız kaldık.

Dolu dolu bu sevdayı sürerken,
Bize ne oldu ki doğru giderken,
Hep beraber bu sevdayı sürerken,
Kırıldı dümenler frensiz kaldık.

Zeynel bu dünyayı sevme boşuna,
Bilen bilir; bu dünyada işi ne,
Kurban olam Muhammed’in can yoldaşına,
Korkarım ahirette imansız kaldık.