Kaldık Şiiri - Salih Kozan

Ne yapsak ne etsek, çare yok artık
Biz aşkın sevdanın kışında kaldık
Kalplerimiz kırık hayaller kırık
Hüznün sağnak sağnak yaşında kaldık

Divane gönlüme taht kurmuşken sen
Bir anda gidince, soldu bu beden
Neden üzüyoruz biz bizi neden
Dopdolu bir aşkın, boşunda kaldık..

Her taraf uçurum her yön bir yokuş
Hala şaşırırım nereye akış
Her yanım donuyor, bitmiyor bu kış
Deyip de sevginin dışında kaldık

İki cambaz ipte, nasıl oynar ki
Kalpler aynı atar, aynı kaynar ki
Aşk ateşten gömlek, öyle bir nar ki
Yanıp yanıp yolun, başında kaldık

Günlerdir biz bize hayal kurarken
Bir an görmeyince hemen ararken
Her bir rüyamızı, hayra yorarken
Ne yazık sevdanın düşünde kaldık

Bu aşk yarasını yazıyor kalem
Bırakmaz yakamı, bırakmaz elem
Duysa ne der bize ne der elalem
Deyip telefonun tuşunda kaldık

Anlamaz kalbimi, sendeki yürek
Bilki mutlu olman dilimde dilek
Anladım sonunda sevda bir elek
Elenip akşamın loşunda kaldık

Bu sevda ağlatır, güldürmez neden
Yorulup, yıprandı bendeki beden
Vuslatı düşlerken gece gündüz ben
Parçalanan sabır taşında kaldık

Ne oyunlar oynar bize bu kader
Yolumuzu kesen neden hep keder
Sana kalbim son kez bir çift söz eder
Bizler kıskançlığın peşinde kaldık