Kaldık Şiiri - Yılmaz Sarı

Yangınlarda kaldık
Yanık kül koksu
tenimizinteri.
İçimizde keşkelerin
çığlığı birikti.
Acıya çoğaldık durmadan.
Çakırkeyf geclerin
Umursamazlığında.
Birdi
ellerimizin tuttuğu bayrak.
Bayrak,
Dünyamızdı.
İç denizmizde
kurulan
masmavi özgürlük.
Söndük
Yılkı atları sekmesi
Yaşamak sanatımız.
Ağır aksak
duygular toplamı
gecesine yalnızlık
buhranlaşan.

Kentler kurduk
Ütopyalrımızın
sınırlarında.
Gülmeye yüz tutmuş
Sokaklarınayağdırmıştk
gül kokan bebelerin
saf neşesini.
Nerde şimdi.
Her alan
Kalabalığına yalnız
boş sahne suskunluğuyla.
Her sokak
kamıyor durmadan
kanara suratıyla.
Dönüşmemiş kuramlar
konuşup
hayal içmişiz
sigara dumanlarında.
Yalan yaşanmış
sevdalar
yürek yokluğumzla.

Döndüm kendime.
Kimi suçlasam
gelip kalıyor ellerimde
geleceği yaratan
geçmişin
bıçak izleri.
Günler yalnız
çıldırmaya gebe günler.

Sen uzakta
bir çalıya sarılmış.
Ben
Köklerini arayan
Erguvanım
Uçurumlarda.

Yılmaz SARI