Kaldık Şiiri - Altan İlhan Arslan

Bizim gibiler bahtsızdır arkadaşım; bir yamaca menekşe olsak gelen rüzgardır, bir gül olsak düşen dolu. Kuzeye bakan yamaçlara yosun olsak, ne ay ışığı vurur bize, ne sarıldığımız toprak sever! O yüzden taşlara sarılmamız, ondandır içimizin soğukluğu, biz kuytularda boşuna unutulmadık. Sevilmedik hiç bir zaman can avlusunda, ne yürek bildi sevdamızı, ne yüreği olan. Ne çok kandırıldık arkadaşım, ne çok aldatıldık! Yüreği zehir olsa bandık aşka, iki kelimeye baygın sevdaya kaldık. Ağlatma arkadaşım, sızlatma! Gözlerime yazık. Yine yalnızız senle dün gibi, öteki gün gibi, belki hafta ve ay gibi, kaldık arkadaşım kaldık! Biz aşk'tan kaldık bu ömür sınavında...