Laf bitti, su aktı gerçek olarak
Irmak yatağında kum kuma kaldık..
Uçtu bütün kuşlar gönül parkında
Gülü kucaklayıp çim çime kaldık..
Aşkın nefes gibi tekrarıymış bu
Yüreğin ezeli ikrarıymış bu
Ateş beklemenin ikramıymış bu
Buhar olduk ama dem deme kaldık..
Aşık Sentezi"yim hissi canımda
Neylerim dünyayı o ki yanımda
Bazan beynimdedir bazan kanımda
Kimse bilmeyecek kim kime kaldık..
Kayıt Tarihi : 16.4.2014 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gültekin Toga](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/16/kaldik-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!