Kaldı mı Şimdi? Şiiri - Mehmet Şahan

Kuşlar beslenirken yolun değişen,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?
Mazlum yaslanırken kolun değişen,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Dil ile yürekte yara açmayan,
Elinde kürekle kara saçmayan!
Duada, dilekte kâra kaçmayan,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Elde kalan çöpü cebinde taşır,
Zoru görse bile dosta yaklaşır!
Diken uzatanla gülü koklaşır,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Dilin sürçtüğünü doğru anlayan
Eğri gördüğünü doğru kavrayan!
Karanlıkta dahi doğru davranan,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Gösterişten uzak, kibirden uzak;
Serzenişten uzak, küfürden uzak!
Şeytanın seçtiği “sefir”den uzak,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Ulu orta yapsa edepsiz, beyan;
Bundan ar etmeyi edepten sayan!
Özündeki utanç Allah’a ayan,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?

Pîr-i Fanî der ki; azı az bilen,
Hakk’ın rızasıyla azını bölen!
Azına şükredip, az ile gülen,
Böylesi insanlar kaldı mı şimdi?