Kaldı, Kalmadı Şiiri - Talip Kaplan

Bizim sevdada biraz çocuksuluk vardı
Aşkımızın aşksı bir tarafı kalmadı
Nedense sonraları ayrılığa karar aldı
Gitme dedim az kaldı, kalmadı

Güneş açmıştı, mevsimde bahardı
Bir ben, bir o, bir de masa vardı
Konuşmalarımız matem havasını aldı
Karşımda sandelyesi boş kaldı, kalmadı

Bu sayfa artık kapanır dedi
Soldu çehresi, coşup gülmedi
Kalktı, çıktı kapıdan çekip gitti
Gözlerim ardından baka kaldı, kalmadı

Şimdi küserim kendime, tutmadım diye
Vefasız yar, dönüp bakmaz geriye
Kırlarda gezerdik, tutuşup el ele
Mutluluk düşlerde kaldı, kalmadı

Umutsuzluklar dört yanımı sardı
Dil sustu, kalem durmadan yazdı
Çaresizlik beni kilitleyip bağladı
Anahtarı gönlünde kaldı, kalmadı

Yalan değildi, gerçekti sevdamız
Yaşanmıştı, silinmez o anılarımız
Sıcaktı tutuşan ellerimiz, parmağımız
Bende sadece resmi kaldı, kalmadı

Ne o göründü, ne de ben aradım
Özlesemde koşup yanına varamadım
Görmesemde kaşını gözünü unutamadım
Hayali her bir tarafta kaldı, kalmadı...

(1995)

Aşık A.Vahab Kocaman'ın 'Döndü Dönmedi'
adlı şiirinden esinlenerek yazılmıştır.