Kaldı Bizlere Şiiri - Adem Ulutaş

Tavukları sansar boğmuş pinnikte
Bir culla bir ferik kaldı bizlere
Kurt ısırmış yaralanmış enikte
Sol kulağı yirik kaldı bizlere

Koyunun boynunda dıngırdar kelek
Giderdin eşmeye  kolunda külek
Düşmezdi elinden kalburla, elek
Küpe kapak serik kaldı bizlere

Yaylada sırtında şelek çektiğin
Taze sütten damda kaymak döktüğün
Heves ile bahçemize  diktiğin
Elma, armut, erik kaldı bizlere

Duzdaşında kara üzüm ezerdin
Doldurur torbaya yoğurt süzerdin
Ac  olanı benizinden sezerdin
Mirasın becerik kaldı bizlere

Mallara yeyinti dökerdin anam
Ağıldan  kermeyi sökerdin anam
İğ cevirir yünü bükerdin anam
Kirmenin teberik kaldı bizlere

Bıçağını kayrak taşla bilerdin
Konuya komşuya hayır dilerdin
Harmanda gözerle buğday elerdin
Urup, cinik, çerik kaldı bizlere

Öğütler verirdin kulağa küpe
Taş armuttan turşu vururdun küpe
Kışlık üzümleri takardın ipe
Bağ bozumu derik kaldı bizlere

Adem oğlun öksüzlere katıldı
Kap kaşağın bir kenara atıldı
İneklerin, koyunların satıldı
Uyuz tayla kürük kaldı bizlere

Serik: Küp ağzına konan deri parçası
Derik: Üzüm toplanan sepet