Kaldı Şiiri - İbrahim Çiçek

Dünyanın düzeni fena bozuldu
Ne bir hayâ kaldı ne edep kaldı
Hep nasihatlere kulak tıkadık
Ne bir hatır kaldı ne gönül kaldı

Kaf dağında olsa gidip bulurum
Mümkün olsa eski hali alırım
Bütün servetimi bile veririm
Ne bir iyilik kaldı ne vefa kaldı

Geri dönmek artık kesin zorlandı
Yürek yandı ateşi çok korlandı
Boşalan kaplar artık dolmadı
Ne bir can kaldı ne canan kaldı

İbrahim der böyle dünyanın işi
Zehir oldu artık ömürün aşı
İlerlediğinde insanın yaşı
Ne bir düşman kaldı nede dost kaldı