Kaldı Şiiri - İsmet Anik

Ömür bitti ufuktaki son ışık
Geride dağlar kadar işler kaldı
Nasıl geçti günler anlayamadık
Uykulardan geriye düşler kaldı.

Baharları çiçeklerle harcadık
Yaz aylarını bitmeyecek sandık
Güz bitince gerçekleri anladık
Dört mevsimden sadece kışlar kaldı.

Döv dizini,başın suçu yok gibi
Demedi mi? yerin göğün sahibi
Sağır olduk dinlemedik Habibi
Gözler eridi, çukurda yaşlar kaldı.

Eyvah! eyvah! gün bacayı savuşmuş
Baş ile son birbirine kavuşmuş
Beyhude hayat kolayda yorulmuş
Bak düz yollar bitti yokuşlar kaldı.

Yedikçe, bu sermaye bitmez sandık
Harcaya harcaya dibe dayandık
Ömür bitince gafletten uyandık
Üste toprak, başa da taşlar kaldı.

Hani akşam olmazdı Güneş battı
Hani bitmez dediğin, ömür bitti
Hevesler heba oldu uçtu gitti
Yerde kırık kanatlı kuşlar kaldı.

Hani iyi günde yüze gülenler
Sırt sıvazlayıp ta paşam diyenler
Tanımazlar canından çok sevenler
Selamsız kaçamak bakışlar kaldı.

Belki son nefestir sineye dolan
Pişmanlık damlaları gözde kalan
Gerçekler başlayıp, bitince yalan
Fayda vermeyen haykırışlar kaldı.