Binlerce kez ölüpte ve yeniden dirilen
Hayat suyu bekleyen solgun umutlar kaldı
Gurbet denizlerinde tarumar,esir,yorgun
Zincirlere bağlanmış kırık ümitler kaldı
Hasret dolu özlemle yeşererek büyüyen
Ezilmiş bağrı yanık,küskün çimenler kaldı
Esen rüzgârla eğilip ve hergün biçilen
Gözyaşıyla beslenen yetim duygular kaldı
Koyu karanlığında sonu gelmiş gecenin
Güne hasret ve tutkun eğik boyunlar kaldı
Umut dolu yılların peşi sıra ardından
Gökyüzüne açılmış üzgün avuçlar kaldı
Çilelerle örülü ipek böceği gibi
Bir büyük kurtuluşun beklenen günü kaldı
Yıllar yılı vird olmuş kıpırdarken dualar
Kuruyan dudaklarda vuslatın tadı kaldı …
Kayıt Tarihi : 13.4.2022 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Öztürk 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/13/kaldi-71.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!